برای اطمینان پمپ های گریز از مرکز می تواند مایعات ضخیم تر را اداره کند ، ممکن است اصلاحات خاص در طراحی لازم باشد. این تنظیمات به طور معمول شامل انتخاب پروانه ها با قطر بزرگتر یا زاویه های تیغه تخصصی برای کمک به پمپ است که مقاومت اضافی ناشی از مایعات چسبناک را به همراه دارد. به عنوان مثال ، از پروانه های کم برشی اغلب برای کاهش تلاطم استفاده می شود و اطمینان حاصل می شود که مایع ضخیم تر به آرامی از طریق سیستم منتقل می شود. پمپ هایی با تعداد بیشتری از مراحل یا پمپ های گریز از مرکز چند مرحله ای می توانند برای مدیریت مایعات با ویسکوزیته بالا به طور مؤثر استفاده شوند و فشار و کنترل جریان بهتری را فراهم می کنند.
برای مایعات با ویسکوزیته بالاتر ، پمپ های گریز از مرکز اغلب به سرعت عملیاتی کندتر نیاز دارند تا از اضافه بار موتور و اجزای جلوگیری کنند. سرعت آهسته تر فشار روی پمپ را کاهش داده و امکان استفاده نرمتر از مایعات ضخیم تر را فراهم می کند. سرعت آهسته تر اصطکاک کمتری در سیستم ایجاد می کند که باعث کاهش سایش در مهر و موم ها ، یاتاقان ها و سایر اجزای مهم می شود. این رویکرد همچنین به کاهش خطر کاویتاسیون کمک می کند ، که می تواند در پمپ های مربوط به مایعات چسبناک با سرعت بالاتر شیوع بیشتری داشته باشد.
مایعات ضخیم تر مقاومت بیشتری در برابر جریان دارند و به نیروی بیشتری نیاز دارند تا آنها را از طریق سیستم جابجا کنند. یکی از راه های پرداختن به این امر ، افزایش اندازه پروانه است. یک پروانه بزرگتر می تواند حجم بیشتری از مایعات را جابجا کند و مقاومت اضافی ناشی از ویسکوزیته بالاتر را جبران کند. منطقه بزرگتر پروانه نیز به آن امکان می دهد تا مایعات ضخیم تر از طریق سیستم با کارآمدتر فشار بیاورند. با این حال ، پروانه های بزرگتر نیز به قدرت بیشتری برای کار نیاز دارند ، بنابراین سیستم باید بر این اساس طراحی شود تا از اضافه بار جلوگیری شود.
هنگام برخورد با مایعات چسبناک ، تلفات اصطکاک افزایش می یابد و منجر به افت سرعت جریان می شود. برای به حداقل رساندن این امر ، از لوله های قطر بزرگتر برای اطمینان از حداقل مقاومت در برابر جریان سیال استفاده می شود. اصطکاک کاهش یافته به پمپ اجازه می دهد تا سرعت جریان مورد نظر را بدون نیاز به کار سخت حفظ کند ، در نتیجه باعث بهبود کارایی و کاهش احتمال خرابی پمپ می شود. این کمک می کند تا از ایجاد فشار جلوگیری شود ، که می تواند پمپ و اجزای مرتبط را فشار دهد.
مایعات با ویسکوزیته بالا حاوی ذرات جامد هستند یا می توانند از نظر شیمیایی تهاجمی باشند ، که می تواند باعث سایش شتاب در اجزای پمپ شود. در نتیجه ، استفاده از موادی که در برابر سایش ، خوردگی و فرسایش مقاوم هستند ضروری است. به عنوان مثال ، پمپ ها ، پروانه ها و سایر اجزای داخلی ممکن است از فولاد سخت شده ، فولاد ضد زنگ یا سایر آلیاژهای مقاوم در برابر سایش تهیه شوند که می توانند در برابر فشارهای مایعات چسبناک یا ساینده مقاومت کنند. این انتخاب مواد ، طول عمر پمپ را تضمین می کند و هزینه های نگهداری را کاهش می دهد.
دما نقش مهمی در ویسکوزیته سیال دارد. در دماهای پایین تر ، مایعات تمایل به ضخیم تر شدن دارند و چالش های اضافی را برای پمپ های گریز از مرکز ایجاد می کنند. برای کاهش این مسئله ، استفاده از سیستم های گرمایشی که مایعات را در سطح ویسکوزیته بهینه حفظ می کنند ، معمول است که عملکرد نرم و صاف را تضمین می کند. به عنوان مثال ، از مبدل های حرارتی ، بخاری های برقی یا ردیابی بخار می توان برای حفظ مایعات در دمای ثابت استفاده کرد.
مایعات چسبناک به طور کلی فشار بخار کمتری دارند که احتمال ابتلا به کاویتاسیون در پمپ های گریز از مرکز را افزایش می دهد. کاویتاسیون زمانی اتفاق می افتد که فشار موجود در پمپ زیر فشار بخار مایعات پایین می آید و باعث تشکیل حباب های بخار می شود که می تواند به پمپ آسیب برساند. برای جلوگیری از کاویتاسیون ، NPSH بالاتر لازم است. این بدان معنی است که سیستم باید اطمینان حاصل کند که پمپ فشار کافی را در ورودی مکش دریافت می کند. اصلاح شرایط مکش پمپ ، مانند افزایش فشار مکش یا کاهش فاصله بین منبع سیال و پمپ ، می تواند به NPSH کافی کمک کرده و از کاویتاسیون جلوگیری کند .
