عدم تعادل عمودی سیستم تک لوله ای با بالاتر بودن نرخ جریان و بالاتر بودن دمای اتاق در اتاق انتهایی مشخص می شود. هرچه سرعت جریان کمتر باشد، دمای اتاق در انتهای اتاق کمتر می شود. با توجه به این ویژگی حرارتی، برای یک سیستم تک لوله ای، یک شیر کنترل دما در هر خانه باید از اصول زیر پیروی کند. نصب:
1. برای یک سیستم پایین دستی تک لوله، یک شیر کنترل دما باید روی رادیاتور در انتهای سیستم داخلی نصب شود.
2. برای یک سیستم داخلی تک لوله ای با یک لوله دهانه، یک شیر کنترل دما باید بر روی لوله تامین آب ورودی یا لوله برگشت سیستم داخلی نصب شود. سنسور دمای از راه دور شیر کنترل دما باید در انتهای سیستم داخلی قرار گیرد. در
3. برای سیستم اسپلیت تک لوله پایین دست ساختمان قدیمی، یک شیر کنترل دما از هر رایزر باید روی رادیاتور اتاق پایین ترین طبقه نصب شود. در این زمان، تامین حرارت باید توسط توزیع کننده حرارت اندازه گیری شود. لازم به ذکر است که استفاده از چنین شیر کنترل دما از مزایای بهبود عملکرد تنظیم سیستم گرمایش و کاهش سرمایه گذاری اولیه پروژه می باشد. نقطه ضعف آن این است که دمای اتاق هر اتاق یکسان است و نمی توان آن را به دلخواه تنظیم کرد. .
یک سیستم داخلی دو لوله ای با یک شیر کنترل دما که در ورودی داخلی نصب شده است. ناهماهنگی عمودی سیستم لوله دوبل ناشی از تغییرات در جریان سیستم ناشی از تغییرات در هد عمل گردش طبیعی است. راه حل ایده آل برای این نوع سیستم، داشتن یک شیر ترموستاتیک روی هر رادیاتور است. برخی از سازندگان املاک تمایلی به افزایش سرمایه گذاری و لغو تمام شیرهای کنترل دما ندارند، اگرچه عدم تعادل جدی در سیستم داخلی وجود نخواهد داشت، اما به ناچار منجر به عدم تعادل عمودی بین لایه های ساختمان می شود. این در عمل مهندسی نیز ثابت شده است. به منظور کاهش هزینه و عدم تاثیر بر عملکرد تنظیم سیستم گرمایشی، در سیستم داخلی دولوله ای، یک شیر کنترل دما در ورودی داخلی تعبیه شده است و سنسور دما از راه دور را می توان در هر اتاقی قرار داد. این راه حل، اگرچه تنظیم دمای اتاق هر اتاق فاقد انعطاف است، اما ناهمواری گرما و سرما بین لایه های ساختمان را بهبود می بخشد.3
