خواص و محدودیت های مواد: UPVC (پلی وینیل کلرید غیر پلاستیکی) به دلیل مقاومت شیمیایی، دوام و مقرون به صرفه بودن در کاربردهای مختلف ارزشمند است. با این حال، سفتی و عدم خاصیت ارتجاعی آن هنگام در نظر گرفتن عملکرد آن در محیط های ساینده، عوامل حیاتی هستند. برخلاف فلزات یا پلاستیک های تخصصی که برای مقاومت در برابر سایش طراحی شده اند، UPVC فاقد انعطاف پذیری ذاتی و مقاومت در برابر ضربه لازم برای مقاومت در برابر ذرات ساینده بدون سایش قابل توجه است.
مکانیسم سایش: ذرات ساینده معلق در جریان سیال مانند کاغذ سنباده عمل می کنند و به تدریج سطوحی را که با آنها در تماس هستند فرسوده می کنند. در شیرهای UPVC، این ذرات می توانند باعث فرسایش اجزای حیاتی مانند نشیمنگاه، آب بندی و ساقه سوپاپ ها شوند. عمل مکانیکی مکرر ذرات ساینده منجر به تخریب سطح در طول زمان می شود و توانایی شیر برای آب بندی محکم یا تنظیم موثر جریان را به خطر می اندازد.
تاثیر بر اجزای شیر: سایش ساینده در شیرهای UPVC معمولاً به صورت آسیب موضعی به سطوح آب بندی و اجزای داخلی ظاهر می شود. صندلی های سوپاپ، که بسته شدن محکم را تضمین می کنند، به ویژه در معرض تغییر شکل یا سوراخ شدن ناشی از سایش هستند. آب بندی ها ممکن است توانایی خود را برای حفظ آب بندی قابل اعتماد تحت فشار از دست بدهند و منجر به نشتی شود. ساقه ها و سایر قطعات متحرک ممکن است از افزایش اصطکاک رنج ببرند، عملکرد صاف را مختل کنند و به طور بالقوه باعث خرابی سوپاپ شوند.
نگهداری و عمر سرویس: شیوه های تعمیر و نگهداری موثر برای کاهش اثرات سایش در شیرهای UPVC بسیار مهم است. فواصل بازرسی منظم باید برای نظارت بر سایش و تخریب اجزای حیاتی ایجاد شود. تعویض برنامه ریزی شده آب بند، نشیمنگاه و سایر قطعات آسیب پذیر به افزایش طول عمر شیر کمک می کند و اطمینان مداوم را تضمین می کند. پروتکل‌های تعمیر و نگهداری همچنین ممکن است شامل گزینه‌های عملیات سطح یا پوشش برای افزایش مقاومت در برابر سایش ساینده باشند، اگرچه این موارد به دلیل خواص مواد در UPVC کمتر رایج است.
مواد و طرح‌های جایگزین: مهندسان اغلب مواد یا طرح‌های جایگزین شیر را در محیط‌هایی با جریان‌های سیال ساینده انتخاب می‌کنند. فلزاتی مانند فولاد ضد زنگ یا آلیاژها و همچنین پلاستیک های تخصصی با مواد افزودنی برای افزایش مقاومت در برابر سایش، دوام و عملکرد عالی را در شرایط سایشی ارائه می دهند. این مواد به دلیل توانایی آنها در مقاومت در برابر سایش و حفظ راندمان عملیاتی در دوره های طولانی انتخاب می شوند، که فرکانس نگهداری و هزینه های چرخه عمر را کاهش می دهد.
اقدامات پیشگیرانه و طراحی سیستم: اجرای سیستم های فیلتراسیون بالادست یا تله های رسوب یک اقدام پیشگیرانه موثر برای کاهش ورود ذرات ساینده به دریچه های UPVC است. با فیلتر کردن یا کاهش غلظت آلاینده‌ها قبل از رسیدن به شیر، مهندسان می‌توانند تأثیر ساینده را بر اجزای حیاتی به حداقل برسانند. طراحان سیستم همچنین باید سرعت جریان، آشفتگی و توزیع اندازه ذرات را برای بهینه‌سازی عملکرد و طول عمر شیر در محیط‌های ساینده در نظر بگیرند.
