مواد پلاستیکی مختلف، مانند PVC، CPVC و پلی پروپیلن، ویژگیهای انبساط حرارتی منحصر به فردی را از خود نشان میدهند. هنگامی که در معرض گرما قرار می گیرند، این مواد می توانند به طور قابل توجهی منبسط شوند، که ممکن است تناسب و تراز شیر را در سیستم لوله کشی تغییر دهد. این ناهماهنگی می تواند منجر به فشار روی مفاصل و نشت احتمالی شود. برعکس، در دماهای پایین، پلاستیکهای خاص سفتتر میشوند، شکلپذیری خود را از دست میدهند و خطر شکستگی تحت بارهای مکانیکی را افزایش میدهند. به عنوان مثال، اگر یک شیر در حین کار در معرض افت دما قرار گیرد، ممکن است در صورت نیاز برای تطبیق با تغییرات فشار خم نشود و منجر به ترک خوردن یا خرابی شود. درک این خصوصیات برای انتخاب مواد مناسب شیر بر اساس شرایط حرارتی مورد انتظار ضروری است.
تعامل بین دما و مقاومت شیمیایی در تعیین طول عمر و قابلیت اطمینان یک شیر بسیار مهم است. دماهای بالاتر میتواند واکنشهای شیمیایی را تسریع کند و پلاستیکهای خاصی را در معرض حمله مواد تهاجمی قرار دهد که منجر به سایش یا خرابی زودرس میشود. به عنوان مثال، حلال های کلردار می توانند پی وی سی را در دماهای بالا تخریب کنند و منجر به شکست ساختاری شوند. رجوع به نمودارهای دقیق سازگاری شیمیایی ارائه شده توسط سازندگان ضروری است، نه تنها مواد شیمیایی درگیر بلکه غلظت آنها و محدوده دمایی که در طول زمان در معرض آنها قرار می گیرند را نیز در نظر بگیرید. ارزیابی منظم شرایط قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی برای تنظیم مواد در صورت لزوم توصیه می شود.
مهر و موم ها که اغلب از الاستومرهایی مانند EPDM، Viton یا PTFE ساخته می شوند، نقش مهمی در حفظ یکپارچگی دریچه های پلاستیکی دارند. تغییرات دما می تواند به شدت بر خواص فیزیکی این مواد تأثیر بگذارد. دمای بالا ممکن است باعث سفت شدن مهر و موم شده و توانایی خود را در فشرده سازی و ایجاد یک مهر و موم محکم از دست بدهد. در مقابل، در دماهای پایینتر، آببندها میتوانند بیش از حد انعطافپذیر شوند یا حتی یخ بزنند، که منجر به ناتوانی در حفظ آببندی مناسب در صورت نیاز میشود. برای اطمینان از عملکرد بهینه، بازرسی های منظم آب بندی ها باید انجام شود و برنامه های جایگزینی باید با پروفایل های دمای عملیاتی هماهنگ شود. استفاده از مهر و موم هایی که به طور خاص برای محدوده دمای مورد انتظار طراحی شده اند می تواند قابلیت اطمینان را بیشتر کند.
رابطه بین دما و ویسکوزیته سیال یک نکته کلیدی در فرآیندهای شیمیایی است. به عنوان مثال، با افزایش دما، ویسکوزیته بسیاری از مایعات کاهش مییابد که میتواند منجر به نرخ جریان بالاتری نسبت به آنچه که در ابتدا برای آن طراحی شده بود، از طریق شیر انجام شود. این افزایش غیرمنتظره جریان می تواند بر تجهیزات پایین دست فشار وارد کند و منجر به خرابی یا ناکارآمدی بالقوه در سیستم شود. برعکس، دماهای پایین تر، ویسکوزیته را افزایش می دهند و به طور بالقوه باعث کاهش جریان و افزایش افت فشار در سراسر شیر می شود. برای پرداختن به این تغییرات، ممکن است لازم باشد مکانیسمهای کنترل جریان یا تنظیمکنندههای فشار را اجرا کنیم که میتوانند با شرایط متغیر سازگار شوند و عملکرد ثابت را بدون توجه به نوسانات دما تضمین کنند.
هر شیر پلاستیکی دارای محدودیتهای عملیاتی مشخصی در مورد دما و فشار است که برای جلوگیری از خرابی باید کاملاً رعایت شود. فراتر از این محدودیت ها می تواند منجر به تغییر شکل، از دست دادن عملکرد یا خرابی کامل شیر شود. به عنوان مثال، کار کردن دریچه ای که برای حداکثر دمای 80 درجه سانتی گراد در 100 درجه سانتی گراد طراحی شده است، می تواند منجر به نرم شدن پلاستیک شود و آن را قادر به حفظ فشار یا یکپارچگی آب بندی نکند. تعیین پارامترهای عملیاتی واضح و نظارت منظم بر شرایط محیطی در سیستم برای اطمینان از رعایت این محدودیت ها بسیار مهم است. پیادهسازی آلارمها یا سیستمهای مانیتورینگ نیز میتواند به شناسایی زمان نزدیک شدن شرایط به آستانههای بحرانی کمک کند.
سوپاپ توپی سوکت PPH نوع B DN15-100