سطح آب بندی شیر باید در برابر سایش، خوردگی، فرسایش و سایش مقاوم باشد. قدرت اکستروژن کافی دارد. مقاومت کافی در برابر اکسیداسیون و خستگی حرارتی در دمای بالا دارد. سطح آب بندی و بدنه شیر دارای ضرایب انبساط حرارتی مشابهی هستند. خواص پردازش و جوش پذیری خوبی دارد و باید بین قیمت و خواص مواد در نظر گرفته شود.

سطح آب بندی شیر به سه نوع سطح آب بندی فلزی، سطح آب بندی نرم و آب بندی درزگیر تقسیم می شود.

سطح آب بندی فلزی عمدتاً در موارد مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر فرسایش، مقاومت در برابر خراش و مقاومت در برابر دمای بالا استفاده می شود. سایش را می توان به سایش چسب، سایش ساینده، سایش خستگی سطح، سایش فرسایش و سایش تقسیم کرد.

1. سایش چسب سایش چسب رایج ترین است که ناشی از چسبندگی زیاد سطح مشترک بین دو ماده جامد روی سطح آب بندی شیر است. هنگامی که سطوح آب بندی شیرها روی هم می لغزند، اتصالات دائماً در تماس بوده و شکسته می شوند و دانه های ساینده ایجاد می کنند و باعث سایش می شوند.

2. سایش ساینده یک سطح سخت و ناهموار در سطح آب بندی شیر که هنگام لغزش روی سطح نسبتاً نرم ساییده می شود. یک راه موثر برای کنترل سایش ساینده سخت‌تر کردن مواد نرم‌تر است.

3. سایش خستگی سطحی بارگیری و تخلیه دوره ای مکرر باعث ایجاد ترک های خستگی در سطح یا لایه زیرین می شود که در نهایت منجر به آسیب سطحی، تشکیل قطعات و گودال ها می شود.

4. سایش فرسایش توسط ذرات تیز شسته شدن سطح آب بندی ایجاد می شود. شبیه به سایش ساینده است اما سطحی ناهموار دارد.

5.خراشیدگی آسیب ناشی از اصطکاک در حین حرکت نسبی سطح آب بندی که ناشی از اختلاف سختی غیر منطقی سطح آب بندی است.