شیرهای گلوب با قطر زیاد عموماً در خروجی دیگ بخار، سیلندرهای فرعی اصلی، شبکه بخار و ... استفاده می شوند که این محل ها دارای مشکلات زیر هستند:

1. اختلاف فشار کلی خروجی دیگ بخار نسبتاً زیاد است، بنابراین میزان جریان بخار نیز بزرگتر است و آسیب فرسایش به سطح آب بندی نیز بیشتر است. علاوه بر این، راندمان احتراق دیگ نمی تواند 100٪ باشد که باعث می شود بخار در خروجی دیگ دارای محتوای آب زیادی باشد که به راحتی باعث ایجاد کاویتاسیون و آسیب کاویتاسیون به سطح آب بندی شیر می شود.

2. برای دریچه قطع در نزدیکی خروجی دیگ بخار و سیلندر فرعی، گرمای بیش از حد بخار متناوب از خروج بخار از دیگ ایجاد می شود. در فرآیند اشباع، اگر تصفیه آب دیگ خیلی خوب نباشد، مقداری اسید رسوب می کند. مواد قلیایی می توانند باعث خوردگی و فرسایش در سطح آب بندی شوند. برخی از مواد قابل تبلور نیز ممکن است برای کریستال شدن به سطح آب بندی شیر بچسبند و در نتیجه دریچه محکم بسته نشود.

3. دریچه های ورودی و خروجی سیلندرها ناشی از مصرف بخار بعد از شیر به دلیل نیاز تولید و غیره است و مصرف بخار زیاد و کم است. هنگامی که سرعت جریان به شدت تغییر می کند، پدیده چشمک زدن و کاویتاسیون به راحتی رخ می دهد. سطح آب بندی دریچه باعث فرسایش، کاویتاسیون و سایر آسیب ها می شود.

4. به طور کلی، زمانی که خط لوله با قطر بزرگ باز می شود، خط لوله باید از قبل گرم شود، و فرآیند پیش گرم کردن به طور کلی نیاز به جریان کمی بخار برای عبور دارد، به طوری که خط لوله به آرامی و به طور یکنواخت تا حد معینی گرم می شود، سپس شیر قطع را می توان به طور کامل باز کرد تا از سرعت خط لوله جلوگیری شود. دما افزایش می یابد و باعث انبساط بیش از حد می شود که به بخشی از مفصل آسیب می رساند. با این حال، در این فرآیند، درجه باز شدن شیر اغلب بسیار کوچک است، به طوری که نرخ فرسایش به مراتب بیشتر از اثر استفاده معمولی است و طول عمر سطح آب بندی شیر به طور جدی کاهش می یابد.