"پلاستیک شدن" یک کلید در فرآیند پردازش از رزین CPVC به محصولات نهایی یا نیمه تمام است. چه قالب گیری اکستروژن باشد و چه قالب گیری تزریقی، کیفیت پلاستیک سازی به طور مستقیم با کیفیت ذاتی و کیفیت سطح محصول مرتبط است. بنابراین، چگونگی به دست آوردن کیفیت خوب پلاستیک سازی از فرآیند، تجهیزات و فناوری، کلید پردازش CPVC است.

نکات زیر می تواند به ما در درک چگونگی بهبود کیفیت پلاستیک سازی در طول پردازش CPVC کمک کند:

اول، فرمول مولکولی CPVC
CPVC (PVC-C) یک محصول کلرزنی PVC است که یک اصلاح کلرزنی پلی وینیل کلراید است. پی وی سی اصلاح شده می تواند به دو هدف مختلف دست یابد:
1: دمای تغییر شکل حرارتی را افزایش دهید، سفتی را افزایش دهید، پایداری شیمیایی را بهبود بخشید، مقاومت در برابر آب و هوا و تاخیر در شعله را بهبود بخشید و چگالی دود را کاهش دهید. این محصول معمولاً برای تولید محصولات برای مناسبت هایی با شرایط خاص استفاده می شود.

2: بهبود حلالیت مواد. این محصول که معمولاً با نام پرکلرواتیلن شناخته می شود، عمدتاً در تولید چسب ها، پوشش ها و پلی وینیل کلراید استفاده می شود.

فرآیند کلرزنی CPVC یک فرآیند کلرزنی سوسپانسیون فاز آبی (دوغاب) است. ساختار مولکولی آن عبارت است از: -CHCl-CHCl-CH2-CHCl-
عملکرد CPVC توسط دو عامل تعیین می شود: محتوای کلر و توزیع کلر در زنجیره مولکولی CPVC. بنابراین، CPVC با محتوای کلر یکسان، به دلیل توزیع متفاوت اتم های کلر، تفاوت عملکرد زیادی خواهد داشت.

دوم، در طول فرآیند قالب گیری
عوامل مرتبط برای بهبود کیفیت پلاستیک سازی

از آنجایی که ویسکوزیته مذاب CPVC حداقل دو برابر PVC است، دمای پردازش بالا است و آزاد شدن hcl در اثر تجزیه حرارتی در حین پردازش باعث ایجاد مشکل در پردازش و خوردگی تجهیزات می شود.
در فرآیند اکستروژن، چگونگی دستیابی به "پلاستیک شدن" ایده آل CPVC، یک ماده با ویسکوزیته بالا (پلاستیک شدن در محل) کلید فناوری پردازش CPVC است.

بنابراین، الزامات خاصی برای فرمول دارد:

الزامات تثبیت کننده حرارتی
به دلیل دمای بالای پردازش CPVC، میزان تثبیت کننده حرارتی استفاده شده در فرمولاسیون بسیار بیشتر از PVC است. بدیهی است که استفاده از تثبیت کننده حرارتی معمولی سه نمکی و دو نمکی مناسب نیست. در حال حاضر، تثبیت کننده حرارتی بالغ تر، تثبیت کننده سری سربی مرکب با سیستم روانکاری است.

نیازهای روان کننده
از آنجایی که CPVC دارای ویسکوزیته مذاب بالا، به ویژه شکست مذاب در قالب گیری تزریقی است، استفاده از سیستم های روانکاری پارافین معمولی، اسید استئاریک و صابون فلزی مناسب نیست.
در فرآیند اکستروژن CPVC، از آنجایی که CPVC دارای یک سطح فلزی است که تمایل دارد به تجهیزات حرارتی پس از پردازش (به ویژه سر و قالب) بچسبد، برای از بین بردن چنین چسبندگی، باید یک روان کننده خارجی به فرمول اضافه شود. روان کننده خارجی باید با رزین CPVC ناسازگار باشد.
در فرآیند قالب‌گیری CPVC (به‌ویژه پردازش تزریقی)، تحت تأثیر فشار، اصطکاک متقابل بین رزین‌های CPVC گرمای اصطکاکی ایجاد می‌کند که برای فرآیند قالب‌گیری نامطلوب است و باید کنترل شود. روان کننده داخلی می تواند اصطکاک بین رزین را در طول پردازش CPVC کاهش دهد. روان کننده داخلی باید با رزین CPVC سازگار باشد.
لازم به ذکر است که تعادل روانکاری داخلی و خارجی در فرمولاسیون بسیار مهم است. روغن کاری بیش از حد داخلی به طور جدی بر "پلاستیک شدن" تأثیر می گذارد، که کیفیت محصول را بدتر می کند. روانکاری بیش از حد خارجی باعث رسوب روان کننده می شود و حتی لغزش پیچ بر تولید عادی تأثیر جدی می گذارد. موم OP (موم استر زغال سنگ قهوه ای) موجود در موم صابونی شده یک روان کننده کامپوزیت داخلی و خارجی ایده آل است.

تاثیر کمک های فرآوری بر بهبود کیفیت پلاستیک سازی
در فرآیند اکستروژن و قالب گیری تزریقی CPVC باید از کمک های پردازش استفاده شود که هدف از آن بهبود کیفیت پلاستیک سازی و افزایش مقاومت ضربه ای در دمای پایین مواد CPVC و چقرمگی محصول است.
در مورد CPVC، حتی در دمای جریان ویسکوز (مانند 195-205 درجه سانتیگراد)، واحد جریان آن هنوز یک ذره اولیه است، برهمکنش بین ذرات ریز رزین ضعیف است، اثر انتقال حرارت ضعیف است. و شکستگی مذاب به راحتی ایجاد می شود. بی کیفیت.
ACR یک کمک پردازشی است که پلاستیک سازی را ترویج می کند. می توان آن را در مذاب CPVC به یک واحد ساختار شبکه با اندازه کمتر از 0.01μm پراکنده کرد و به طور مساوی بین ذرات ریز CPVC توزیع کرد که با نیروی برشی افزایش می یابد. اصطکاک بین ذرات CPVC انتقال گرما و جرم سیستم مذاب را افزایش می دهد، گشتاور را افزایش می دهد، فرآیند پلاستیک سازی را تسریع می بخشد و کیفیت پلاستیک سازی را بهبود می بخشد.

رزین CPVC دارای ویسکوزیته مذاب زیاد، گشتاور پردازش زیاد، سختی در پلاستیک سازی و تجزیه آسان است. بنابراین انتخاب و نسبت روانکارهای داخلی و خارجی کلید دیگری برای طراحی لوله و اتصالات لوله CPVC است.
استفاده از تثبیت کننده های حرارتی مختلف، استفاده از روش های مختلف پردازش، نسبت روان کننده های داخلی و خارجی در فرمولاسیون متفاوت است.

به طور کلی استفاده از تثبیت کننده های سرب مستلزم تهیه روان کننده های داخلی بیشتر و روان کننده های خارجی مناسب است. استفاده از تثبیت کننده های ارگانوتین مستلزم تهیه روان کننده های خارجی بیشتر و روان کننده های داخلی مناسب است. لوله اکسترود شده ترمز روانکاری داخلی مورد نیاز بیشتر از لوله تزریق است و لوله تزریق به روان کننده خارجی بیشتری نسبت به لوله اکسترود شده نیاز دارد.
مقدار روان کننده اضافه شده باید مناسب باشد، نه بیش از حد، روان کننده بیش از حد نه تنها بر پلاستیک شدن مذاب تأثیر می گذارد، بلکه به دلیل اینکه نقطه ذوب روان کننده به طور کلی پایین است، دمای نرم شدن ویبی محصول را نیز کاهش می دهد. .

شایان ذکر است که در فرمولاسیون، علاوه بر تثبیت کننده ارگانوتین، افزودن هرگونه روان کننده مایع ممنوع است، زیرا این کار دمای نرم شدن ویبو و سایر خواص فیزیکی و مکانیکی لوله و اتصالات را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
روان کننده داخلی موثر باید سازگاری خوبی با مذاب داشته باشد، می تواند به طور قابل توجهی ویسکوزیته مذاب را کاهش دهد و می تواند باعث افزایش انعطاف پذیری مذاب شود. مقداری پارافین با دمای بالا می تواند مقاومت مذاب جاری در قالب را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. این یک روان کننده خارجی ایده آل است که تأثیر کمتری بر ویژگی های پلاستیک سازی فیوژن دارد.

سوم، الزامات CPVC برای رزین PVC ویژه
از آنجایی که محصولات CPVC دارای شکنندگی دمایی بالا و مقاومت در برابر ضربه ضعیفی هستند، تنها تنظیم فرمول و فرآیند می تواند چقرمگی محصولات CPVC را افزایش داده و مقاومت در برابر ضربه آنها را بهبود بخشد.

الزامات رزین PVC ویژه برای تولید رزین CPVC: رزین CPVC محصول اصلاح کلر رزین PVC است. در فرآیند تولید، به منظور بهبود عملکرد جامع رزین CPVC، علاوه بر بهبود شرایط کلرزنی و بهبود سطح فناوری کلرزنی، استفاده از رزین PVC ویژه نیز بسیار مهم است. با توجه به تجربه موفق B.F. Goodrich در ایالات متحده، تولید رزین PVC ویژه، افزودن مواد افزودنی ویژه در فرمول پلیمریزاسیون سوسپانسیون VC برای دستیابی به الزامات اساسی زیر است:

1. ساختار رزین PVC ویژه باید تا حد امکان شل باشد تا واکنش کلرزنی تسهیل شود.
2. فیلم رزین PVC ویژه تا حد امکان نازک است تا عمق کلر را تسهیل کند و از سیالیت ضعیف ناشی از محتوای کلر بالای سطح، ویسکوزیته زیاد و پردازش دشوار جلوگیری کند.
3. سطح ویژه و تخلخل رزین مخصوص PVC باید نسبت مناسبی داشته باشد که با آنالیز محصول B.F. Goodrich می توان این نسبت را تعیین کرد.

کارایی	درجه اکستروژن		درجه قالب گیری تزریقی
کارایی	کلر بالا	کلر کم	کلر بالا	کلر کم
تراکم بدن	0.44	0.44	0.44	0.44
اندازه ذرات (ضریب عبور مش 42)	≥99	≥99	≥99	≥99
میانگین درجه پلیمریزاسیون P =	800-1000	700 تا 800	700 تا 800	500-600
فرار	≤0.3	≤0.3	≤0.3	≤0.3
فرم	پودر سفید	پودر سفید	پودر سفید	پودر سفید